Mijn 1e marathon loop ik in...

Een tijdje terug hield ik bijna dagelijks het Instagram account van Rotterdam Marathon in de gaten. De inschrijvingen gingen snel, mijn vertrouwen of ik wel een marathon zou aankunnen, ging minder snel. Tot ik bevestiging kreeg bij Energy lab via NN running club dat die marathon na mijn knieblessure en met mijn conditie zou moeten lukken. Hoe dan ook, die 1e marathon is toch heel erg speciaal. Waar ik die zal lopen, vertel ik je in deze blogpost.

In België?

Via de Asics Frontrunner community heb ik het geluk om vele Internationale vriendschappen te kunnen opbouwen. En van alle loopvrienden - die al vele marathons op de teller hebben - hoor ik vaak hetzelfde: 'België is een saai loopland.' En volgens hen wel om deze redenen:

'Op sommige wedstrijden staat er soms amper volk langs de zijlijn.'
'De start en de finish zijn helemaal niet indrukwekkend in België.'
'Het parcours is vaak heen en terug en niet gevarieerd.'
'In België zijn de medailles zo basic.'

Nadat ik al vele foto's zag van buitenlandse marathons geloof ik hen ergens wel... Daarom besloot ik al een tijdje geleden om mijn 1e marathon sowieso niet in België te lopen. Hopelijk kan ik ooit de vergelijking maken tussen een Belgische marathon en een buitenlandse marathon. Maar laat ons eerst focussen op die 1e marathon :).

In Nederland?

Nederland lijkt veel meer een loopland te zijn dan België. Toch op vlak van leuke loopwedstrijden. Van vele Nederlanders hoor ik dan ook alleen maar positieve verhalen over de marathon in Rotterdam. 'De start en finish zijn heel erg mooi.' 'Er staan bijna het volledige parcours lang mensen om je aan te moedigen.' De sfeer is er fantastisch.' Uit de reacties op mijn Instagramaccount op mijn post over mijn doel van 2020 zag ik vaak 'Marathon Rotterdam' terugkomen maar Marathon Rotterdam wordt het niet. Ik stond nochtans wél op het punt om een ticket te bestellen van de laatste wave die verkocht werd tot...

...ik een mailtje kreeg van een sportdienst...

Ik krijg wel vaker mailtjes met vragen tot leuke samenwerkingen. De een al wat indrukwekkender dan de andere. Maar dat mailtje eind december was toch wel heel erg toevallig en passend tegelijk. Eindelijk mag ik het zeggen! De sportdienst van de stad Gdansk in Polen vroeg me namelijk of ik ambassadeur wilde worden van de 6e editie van de Gdansk Marathon. Natuurlijk wil ik dat! Ik ben nog nooit in Polen geweest en ambassadeur van een sport-event ? Count me in baby! Blijkbaar is die marathon ook door de Polen voor de 3e keer op rij uitgeroepen tot beste marathon van Polen.

Citytrip

Daarnaast mag ik enkele dagen langer in Polen verblijven om Gdansk wat beter te leren kennen, woopwoop! Ik vlieg vrijdag 17 april vanuit Brussel met een overstap in Warshaw (helaas geen rechtstreekse vlucht vanuit België). Vrijdag wordt vooral de stad verkennen volgens mij. Zaterdag is er kans om 5km te lopen en zondag kan je de relay te lopen (42 km verdeeld over 4 mensen) of de marathon, spanneeeend! Geen idee of ik maanndag nog zal kunnen wandelen. Maar gelukkig staat er dan niet veel meer op de planning. Na de lunch is het al tijd om terug huiswaarts te keren (met hopelijk een glanzende medaille rond mijn nek! *fingerscrossed*)

Countdown

Het aftellen kan beginnen! Ik kwam intussen ook te weten wie de andere ambassadeurs zijn (we zijn met 5) en 2 van de 4 andere ken ik al! Dat zijn namelijk Celeste en Debbie uit Nederland die vorig jaar ook bij mij in het Asics Frontrunner Team Benelux zaten! Superleuk dus dat ik hen zal terugzien. Met Celeste ging ik daarnaast op Asics Frontrunner Trainingscamp naar Mallorca en werd onze band met onze gemeenschappelijke knieblessuregeschiedenis alleen maar sterker....

Polen, Gdansk, here I coooooome !