Thailand op de fiets: Bangkok must do’s

3 nights in Bangkok

Thailand ligt niet bij de deur. Met Qatar Airways ging de vlucht heel vlot (met een tussenlanding in Doha na 7u vliegen, om daarna nog 6u te vliegen naar Bangkok). We vertrokken zondag 17u30 en kwamen maandagmiddag 12u40 toe in Bangkok. Onze persoonlijke chauffeur stond ons al op te wachten in de luchthavenhall om ons vervolgens te brengen naar ons 1e hotel (zo’n 40 minuutjes rijden). Bangkok heeft ongelofelijk veel inwoners! Met zo’n 8.280.925 geregistreerde inwoners is ze de grootste stad van Thailand.

Maandag = aanpasdag

Maandag stond er nog niets op de planning. Ideaal om ons hotel Shanghai Mansion te verkennen en onze valiezen uit te pakken. We kregen een prachtige superior room (inclusief ontbijt).

Daarna verkenden we al een deeltje van de stad met een tuktuk (transportmiddel zoals een taxi, maar dan goedkoper en minder veilig.) Het gevoel die overheerste was chaos: 5 rijstroken waar van links naar rechts gemanoeuvreerd, overal getuut, overal brommers, héél veel mensen in de straatjes, overal verschillende geluiden,… hier moet je niet gaan om zen te worden ;).

‘s Avonds gingen we op pad naar iets om te eten en we moesten zelfs niet zoeken. Vanaf 18u veranderen de  straten in allerlei kleine restaurantjes waar we konden genieten van de zogenaamde streetfood. Na onze kleine ontdekkingstour wisten we het zeker: er valt hier nog zooo veel meer te ontdekken…

Regenseizoen

Onze eerste impressie van Bangkok? Warm (het was zo’n 15 graden verschil met België) en een hoge luchtvochtigheid. Van juni tot oktober is het regenseizoen in Thailand. Dit wil niet zeggen dat het altijd regent. Integendeel. Vaak hadden wij één bui per dag waarop we voorbereid waren. Onze rugzakken waren waterdicht, we hadden een poncho bij (die kon je trouwens op elke hoek van de straat kopen) en goeie dichte schoenen. Reizen tijdens het regenseizoen heeft zo ook zijn voordelen: de prijzen voor bv vluchten en tours ter plekke zijn goedkoper, er zijn minder toeristen en dus meer plaats op treinen, vliegtuigen en bussen, zo’n regenbui koelt af én de natuur is prachtig groen en in bloei.

Dinsdag = Hollandse fietsdag

Vandaag op de planning: Full day bangkok Bicycle Tour.  Er stond een chauffeur ons op te wachten aan de inkom van het hotel. Hij bracht ons naar een fietsverhuur uit Nederland en neergedaald in het hartje van Bangkok. Daar waren nog 4 anderen om mee de fietstocht te doen. Toevallig (of niet?) waren het allemaal Nederlanders zodat het een ‘Nederlands onderonsje‘ werd. De lokale Thaise gidsen die ons vergezelden waren Engelstalig en kenden Bangkok op hun duim. We begonnen met de verkenning van de rand van Bangkok. Het voelde net alsof je op het platteland was beland! De chaos van de stad maakte plots plaats voor ruimte en meer groen. We hielden halt voor een lokale lunch met heerlijke verschillende gerechtjes.

Vervolgens namen we de longtrailboot over de beroemde grachten/kanalen van Bangkok. Zo ontdekten we Bangkok eens van de ‘achterkant’. Om de dag te eindigen, reden we met de ultramoderne skytrain terug naar ons startpunt. Deze tour onderstreepte duidelijk het schril contrast tussen de moderne en de traditionele levensstijl van de Thai, evenals het drukke stadsleven en vredige platteland

Woensdag = pechdag

Chinatown

Woensdag stond eerst een ‘Half Day Bangkok Bicyle Tour‘ op de planning met de start in Chinatown, een van Bangkok’s meest bedrijvige buurten. We fietsten door bochtige, nauwe steegjes, langs overdekte markten, loodsen, winkeltjes en ateliers. Oh wat was dat gezellig! De rauwe visgeuren namen we er met veel plezier bij ;-).

Thonburi

Halfweg onze tocht staken we de Chao Phraya rivier over richting Thonburi en hielden we halt om het magistrale uitzicht op de skyline van de stad te zien. Thonburi was ooit de hoofdstad van Siam (huidige Thailand) en is nu veel rustiger. We fietsten door woonwijken en ongeacht de grootte van de woningen waarin ze leefden, alle Thai begroetten ons met een brede smile op hun gezicht.

Royal Palace 

In de namiddag hadden we gekozen om een extra tour bij te boeken via Connections met een lokale gids die ons Royal Palace, Wat Po en Wat arun leerde kennen. De gids zat -weer ruim op tijd- klaar in de lobby van ons hotel. Mijn vriend moest zijn gescheurde jeans inruilen voor een ‘normale’ broek want volgens de gids zouden we zo niet in het Koninklijk Paleis binnenmogen. Ook ons internationaal paspoort moesten we op zak hebben.

We trokken naar het historisch stadscentrum met de bus om het Koninklijk Paleis te ontdekken. Het krioelde daar van mensen! Maar dit paleis was zo indrukwekkend dat we dit moesten gezien hebben. In het koninklijk paleis zagen we de Wat Phra, dit betekent de tempel van de Smaragdgroene Boeddha. Dit is de belangrijkste Boeddhistische tempel van Thailand. We zagen ook de Wat Po, of de tempel van de liggende Boeddha, de grootste en oudste tempel in Bangkok.

Wat Arun

Op weg naar Wat arun, de tempel van de dageraad liep het mis. Zoals hierboven vermeld was het tijd voor de dagelijkse fikse regenbui. Het water viel met bakken uit de lucht waardoor we schuilden. Na een kwartiertje regen besloten we om gewoon verder te gaan naar onze laatste tempel van de dag. Omdat we zo weinig mogelijk nat wilden worden, haastten we ons door een poort om een bus te nemen. De gids wilde uit beleefdheid de poort dichttrekken (ja, daar doen ze écht alles voor jou), maar uit gewoonte wou ik zelf de poort dichttrekken, en ja… de gids was sneller dan mij. Mijn duim zat tussen een loodzware oude ijzeren poort en het bloed spoot letterlijk uit mijn vinger (sorry voor deze onsmakelijke zin).

Riva Arun

De gids bracht ons meteen naar de dichtstbijzijnde EHBO-post. Daar kreeg ik een pijnstiller en zag ik dat mijn nagel horizontaal in 2 was gebroken en mijn nagelbed eronder niet stopte met bloeden. Ze ontsmetten mijn nagel en verpakten mijn vinger mooi zodat we eigenlijk niet meteen naar het ziekenhuis moesten. Omdat ik bijna flauwviel (wellicht van de shock in combinatie met nog niet veel gegeten), bracht de gids ons naar het restaurant Riva Arun op de 10e verdieping met een fenomenaal zicht. Daar at ik de heerlijkste Pad Thai van Bangkok. Ik besliste om de tour verder te zetten want ik wilde Wat Arun wel nog bewonderen. Deze tempel was te bewonderen aan de rivieroevers van Thonburi.

Thai Hospital

Mijn duim bleef bloeden en deed heel veel pijn. Omdat we een goeie verzekering afgesloten hadden via Lien van Connections konden we naar een privé ziekenhuis gaan in plaats van een stedelijk ziekenhuis. Daar aangekomen stond een team van dokters klaar en mocht ik direct onder de scanner (om te zien of mijn duim niet gebroken was). Resultaat: het bot was enkel geraakt maar niet gebroken. Er waren twee opties: of het bovenste stuk nagel verwijderen en nagelbed laten hechten of mijn duim spalken, zelf elke dag verzorgen, antibiotica en pijnstillers nemen, terug in België een dokter bezoeken én uit het water blijven met die duim (tegen infecties). Ik koos voor het 2e. In het ziekenhuis gaven ze me alles mee om mijn duim te verzorgen. Ook onze gids was tot het eind bij ons gebleven. Eigenlijk zijn we heel snel en heel goed geholpen.

Donderdag = verplaatsdag

Donderdag zat ons verblijf in Bangkok er alweer op en maakten we ons klaar voor onze vlucht naar Sukhothai, te midden van Thailand. Een blogpost over Sukhothai volgt hier nog. Aan de ene kant wisten we – na al die mooie bezienswaardigheden – dat we zeker nog niet alles gezien hadden van Bangkok, aan de andere kant waren we blij dat we naar een iets rustigere locatie konden gaan, weg van de chaotische hoofdstad met de bijhorende uitlaatgassen. We zagen een groot contrast van rijken en armen in één stad. Er was een groot contrast van stad en platteland in één stad. Er waren fenomenale tempels, winkels, marktjes, prachtige natuur,… en altijd met één gemeenschappelijk kenmerk: ALLE Thai deden ons er thuisvoelen met hun mooie lach.

Alle foto’s zijn genomen met de Nikon Coolpix W300 compactcamera.